اتریوم (ETH) چیست؟ بررسی جامع ویژگی ها و برنامه های کلیدی

اتریوم به عنوان دومین ارز دیجیتال محبوب جهان شناخته می‌شود که تنها پس از بیت‌کوین قرار دارد. طبق گزارش The Motley Fool، اتحادیه Enterprise Ethereum (EEA) از بنیان‌گذاران بزرگی تشکیل شده است که شامل شرکت‌های بزرگی همچون مایکروسافت، اینتل، و JPMorgan Chase می‌شود. این شرکت‌ها همگی اتریوم را به عنوان یک واحد برای مبادلات و یک فناوری اساسی حمایت می‌کنند.

به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، افزایش قابل توجه در پذیرش اتریوم توسط شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ جهان نشان از این دارد که این ارز دیجیتال در آینده ممکن است به عنوان رقیب جدی بیت‌کوین ظاهر شود.

این بدان معناست که زمان آن فرا رسیده است که با پلتفرم اتریوم، ویژگی ها و برنامه های کاربردی آن، و اینکه چه چیزی اتریوم را از بیت کوین متفاوت می کند، آشنا شوید.

اتریوم (Ethereum) چیست

اگر بیت‌کوین به عنوان یک فلاپی دیسک برای بلاک‌چین توصیف شود، اتریوم معادل یک سی‌دی برای آن است؛ یعنی یک تکامل قابل توجه در فناوری بلاک‌چین. این تکنولوژی از سختی‌ها و محدودیت‌های بیت‌کوین عبور کرده و قابلیت‌های بسیار گسترده‌تری را فراهم می‌کند.

هرچند بیت‌کوین نشان داد که ارز دیجیتال می‌تواند توسط جامعه ایجاد و توسط هر فردی که کیف‌پول دیجیتال داشته باشد، مدیریت شود و مشکل Double Spending را حل کند، اما اتریوم نشان داده که بلاک‌چین می‌تواند از یک سیستم ذخیره‌سازی ارزش به چیزهای بیشتری تبدیل شود.

اتریوم قابلیت استفاده از بلاک‌چین را برای سازماندهی افراد، ایده‌ها، شرکت‌ها، پول و خدمات فراهم می‌کند. اگر یک چیز را می‌شود با کد نوشت و تحت یک قرارداد هوشمند (Smart contract) قرار داد، می‌توان آن را بر روی اتریوم اجرا کرد.

این ایده مردم را به سوی استفاده از اتریوم برای مدیریت اموال و سهام، ایجاد شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های مالی، توسعه بازی‌ها و حتی ایجاد یک کشور جدید سوق داده است.

با این توضیحات، اتریوم به عنوان “یک پلتفرم جهانی و غیرمتمرکز برای پول و انواع برنامه‌های جدید” شناخته می‌شود که هزاران بازی و برنامه مالی در بلاک‌چین آن اجرا می‌شوند. این ارز دیجیتال به حدی محبوب است که حتی سایر ارزهای رمزنگاری شده نیز در شبکه آن اجرا می‌شوند.

در مرکز اتریوم، یک شبکه بلاک‌چین وجود دارد. این بلاک‌چین به عنوان یک دفتر کل عمومی غیرمتمرکز و توزیع‌شده عمل می‌کند که در آن تراکنش‌ها تأیید و ثبت می‌شوند. توزیع شده بودن بلاکچین اتریوم به این معناست که همه شرکت‌کنندگان در شبکه اتریوم یک نسخه یکسان از این دفتر را در اختیار دارند و می‌توانند تمام تراکنش‌های گذشته را مشاهده کنند.

بلاک‌چین اتریوم از این جهت غیرمتمرکز است که هیچ نهاد متمرکزی آن را اداره یا مدیریت نمی‌کند و به جای آن، توسط تمام دارندگان دفتر کل توزیع‌شده مدیریت می‌شود. تراکنش‌های بلاک‌چین از رمزنگاری برای ایمن نگه داشتن شبکه و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند.

اتر، توکن بومی اتریوم است که می توان از آن همانند BTC برای خرید و فروش کالاها و خدمات استفاده کرد. اما چیزی که اتریوم  را منحصر به فرد می سازد این است که کاربران می توانند برنامه هایی بسازند که روی بلاک چین مانند نرم افزارهایی که روی رایانه اجرا می شوند، «اجرا شوند». این برنامه ها می توانند داده های شخصی را ذخیره و انتقال دهند یا تراکنش های مالی پیچیده را انجام دهند.

• چه کسی اتریوم را اختراع کرد

یک برنامه نویس رایانه روسی/کانادایی به نام ویتالیک بوترین برنامه ای را نوشت که کاغذ سفید اتریوم بر اساس آن است و بسیاری او را سازنده اصلی اتریوم می دانند.

با این حال، در ساخت شبکه و جامعه تعدادی از بنیانگذاران دیگر از جمله آنتونی دی لوریا، چارلز هاسکینسون، میها آلیسی، امیر چتریت، جوزف لوبین و گاوین وود نقش داشته اند و در این امر کمک بسیاری به بوترین کرده اند.

ویژگی های اتریوم

• اتر (Ether): ارز بومی اتریوم
• قراردادهای هوشمند: اتریوم امکان توسعه و استقرار این نوع قراردادها را فراهم می کند.
• ماشین مجازی اتریوم: اتریوم فناوری زیربنایی، معماری و نرم افزار را ارائه می دهد که قراردادهای هوشمند را درک می کند و به شما امکان می دهد با آن تعامل داشته باشید.
• برنامه های غیرمتمرکز (Dapps): یک برنامه غیرمتمرکز (که به اختصار DAPP یا DApp نیز نوشته می شود) نامیده می شود. اتریوم به شما این امکان را می دهد که برنامه های تلفیقی ایجاد کنید که برنامه های غیرمتمرکز نامیده می شوند.
• سازمان‌های خودمختار غیرمتمرکز (DAO): اتریوم به شما امکان می‌دهد DAO را برای تصمیم‌گیری دموکراتیک ایجاد کنید.

اینها ویژگی های ضروری Ethereum هستند. قبل از هر چیزی، اجازه دهید هر یک از این ویژگی ها را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار دهیم.

اتر (Ether)

اتر (ETH) به عنوان ارز بومی اتریوم عمل می‌کند و به نوعی سوختی است که شبکه را اداره می‌کند و برای پرداخت منابع محاسباتی و هزینه‌های تراکنشات در شبکه اتریوم به کار می‌رود.

همانند بیت‌کوین، اتر یک ارز همتا به همتا (P2P) است. برخلاف استفاده از آن برای پرداخت تراکنش‌ها، اتر برای خرید Gas نیز استفاده می‌شود. Gas برای محاسبه هر تراکنش در شبکه اتریوم به کار می‌رود.

همچنین، در صورتی که قصد دارید یک قرارداد را در شبکه اتریوم پیاده‌سازی کنید، نیاز به Gas دارید و باید هزینه آن را با اتر پرداخت کنید. بنابراین، Gas به عنوان هزینه اجرایی عمل می‌کند که کاربر برای اجرای تراکنش در اتریوم پرداخت می‌کند. اتر قابل استفاده برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز، ایجاد قراردادهای هوشمند و انجام پرداخت‌های همتا به همتا است.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند ایجاد شده در شبکه اتریوم واقعاً یک انقلاب در نحوه عملکرد قراردادهای سنتی دارند. برای درک بهتر این تفاوت، نیاز است تا آموزشی در این زمینه را پیگیری کنید. قرارداد هوشمند یک برنامه کامپیوتری ساده است که فرآیند تبادل هر دارایی را بین دو طرف راحت‌تر می‌کند.

این دارایی می‌تواند پول، سهام، یا هر دارایی دیجیتال دیگری باشد که می‌خواهید مبادله کنید و هر فردی در شبکه اتریوم می‌تواند این قراردادها را ایجاد کند. قرارداد اصولاً شرایط و ضوابطی را که بین طرفین توافق شده‌اند، شامل می‌شود.

ویژگی اساسی قراردادهای هوشمند این است که پس از اجرای آن، تغییر ناپذیر است و هر تراکنشی که در قرارداد هوشمند انجام می‌شود، به طور دائمی ثبت می‌شود.

حتی اگر در آینده قرارداد هوشمند را اصلاح کنید، تراکنش‌های مرتبط با آن تغییر نمی‌کنند و این تغییر ناپذیری باعث می‌شود که هیچ‌کس نتواند آنها را ویرایش یا تغییر دهد.

فرآیند تأیید قراردادهای هوشمند توسط افراد ناشناس در شبکه، بدون نیاز به مرجع مرکزی، انجام می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود اجرای قراردادهای هوشمند در اتریوم به اجرای غیرمتمرکز تبدیل شود.

استفاده از اسمارت کانترکت‌ها باعث انجام انتقال هر دارایی یا ارز به صورت شفاف و قابل اعتماد می‌شود و هویت دو نهاد در شبکه اتریوم باقی می‌ماند. پس از انجام موفق تراکنش، حساب‌های فرستنده و گیرنده به‌روز می‌شوند و به این ترتیب اعتماد بین طرفین ایجاد می‌شود.

• قراردادهای هوشمند Vs قراردادهای سنتی

در سیستم‌های قراردادی مرسوم، شما قراردادی را امضا کرده و سپس به یک شخص ثالث برای اجرای آن اعتماد می‌کنید. مشکل این رویکرد این است که امکان دستکاری در داده‌ها وجود دارد. با قراردادهای هوشمند، توافق نامه در یک برنامه کدگذاری می‌شود.

یک مرجع متمرکز نتیجه را تأیید نمی‌کند و توسط شرکت‌کنندگان در شبکه بر اساس بلاک‌چین اتریوم تایید می‌شود. هنگامی که یک قرارداد اجرا می‌شود، تراکنش ثبت می‌شود و نمی‌توان آن را تغییر داد یا دستکاری کرد. بنابراین، هرگونه ریسک مرتبط با دستکاری یا تغییر داده را از بین می‌برد.

یک مثال را در نظر بگیرید: زک یک قرارداد 500 دلاری را به السا برای توسعه وب‌سایت شرکتش ارائه داده است. توسعه‌دهندگان توافقنامه را با استفاده از زبان برنامه‌نویسی اتریوم کدگذاری می‌کنند.

قرارداد هوشمند تمامی شرایط (الزامات) ساخت وب‌سایت را دارد. پس از نوشتن کد، در ماشین مجازی اتریوم (EVM) آپلود و مستقر می‌شود. EVM یک گردآورنده ران‌تایم برای اجرای یک قرارداد هوشمند است.

هنگامی که کد در EVM مستقر شد، هر شرکت‌کننده در شبکه یک کپی از قرارداد دارد. هنگامی که السا کار را برای ارزیابی ارسال می‌کند، هر نود در شبکه Ethereum ارزیابی و تایید می‌کند که آیا نتیجه ارائه شده توسط السا مطابق با الزامات کدگذاری انجام شده است یا خیر.

پس از تایید نتیجه، قرارداد به ارزش 500 دلار به صورت خودکار انجام می‌شود و مبلغ پرداختی به السا به صورت اتر پرداخت می‌شود. از حساب زک به‌طور خودکار مبلغ کسر می‌شود و 500 دلار به صورت اتر به حساب السا واریز می‌شود.

ماشین مجازی اتریوم (EVM)

EVM به عنوان یک محیط زمان اجرا برای تدوین و استقرار قراردادهای هوشمند مبتنی بر اتریوم طراحی شده است، همانطور که در بالا ذکر شد.

EVM موتوری است که زبان قراردادهای هوشمند را، که به زبان Solidity برای اتریوم نوشته شده است، درک می‌کند. EVM در یک محیط سندباکس (sandbox) عمل می‌کند، به این معنا که می‌توانید یک محیط مستقل خودتان را مستقر کنید که به عنوان یک محیط آزمایش و توسعه عمل کند.

سپس می‌توانید قرارداد هوشمند خود را “n” بار آزمایش کنید، از آن استفاده کنید، آن را تأیید کنید، و هنگامی که از عملکرد قرارداد هوشمند راضی شدید، می‌توانید آن را در شبکه اصلی اتریوم مستقر کنید.

هر زبان برنامه‌نویسی در قراردادهای هوشمند به بایت کد (Byte Code) تبدیل می‌شود که EVM آن را درک می‌کند. این بایت کد را می‌توان با استفاده از EVM خواند و اجرا کرد.

Solidity یکی از محبوب‌ترین زبان‌ها برای نوشتن قراردادهای هوشمند است. هنگامی که قرارداد هوشمند خود را در Solidity می‌نویسید، آن قرارداد به بایت کد تبدیل می‌شود و در EVM مستقر می‌شود که این امر امنیت در برابر حملات سایبری را تضمین می‌کند.

برنامه های غیرمتمرکز (DApps)

حالا بیایید برنامه‌های غیرمتمرکز را با برنامه‌های کاربردی سنتی مقایسه کنیم. به عنوان مثال، وقتی که به توییتر وارد می‌شوید، یک برنامه وب نمایش داده می‌شود که با استفاده از HTML رندر می‌شود.

در برنامه‌های کاربردی سنتی، صفحه وبی که مشاهده می‌کنید، اطلاعات خود را از یک سرور مرکزی درخواست می‌کند. به عبارت دیگر، بخش جلویی (Frontend) برنامه شما یک API را فراخوانی می‌کند و سپس API به سرور مرکزی می‌رود و اطلاعات شما را از یک پایگاه داده متمرکز واکشی می‌کند.

در مقابل، در برنامه‌های غیرمتمرکز بر اساس تکنولوژی بلاک‌چین مانند اتریوم، اطلاعات به صورت غیرمتمرکز و بدون واسط مرکزی ذخیره و مدیریت می‌شوند. به جای استفاده از یک سرور مرکزی، اطلاعات در شبکه بلاک‌چین توزیع شده و توسط همه شرکت‌کنندگان در شبکه نگهداری می‌شود. هر تغییر در داده‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند اجرا می‌شود و به صورت دائمی در بلاک‌های بلاک‌چین ثبت می‌شود.

از این رویکرد متمایز، برنامه‌های غیرمتمرکز مزایایی مانند امنیت بالا، ایجاد اعتماد بیشتر و امکان دسترسی غیرمحدود به داده‌ها را فراهم می‌کنند. هر شرکت‌کننده در شبکه به عنوان یک نود مستقل عمل کرده و داده‌ها را تأیید و ثبت می‌کند، که از امکان دستکاری یا تغییر داده‌ها جلوگیری می‌کند.

یک Dapp از یک کد پشتیبان تشکیل شده است که در یک شبکه P2P توزیع شده اجرا می شود. این نرم افزاری است که برای کار در شبکه اتریوم بدون کنترل یک سیستم متمرکز طراحی شده است، همانطور که گفته شد، و این تفاوت اصلی است: تعامل مستقیم بین کاربران نهایی و ارائه دهندگان برنامه غیرمتمرکز را فراهم می کند.

در نتیجه، برنامه‌های غیرمتمرکز برخلاف برنامه‌های کاربردی سنتی، به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون وابستگی به یک مرکز متمرکز، به داده‌های خود دسترسی داشته باشند و امنیت بالاتری را تجربه کنند.

سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAO)

DAO (سازمان هوشمند و خودمختار) یک سازمان دیجیتال است که بدون نیاز به مدیریت و سلسله مراتب سنتی عمل می‌کند. در این سازمان، تصمیم‌گیری به شیوه‌ای غیرمتمرکز و دموکراتیک انجام می‌شود. به عبارت دیگر، مدیریت و اداره تصمیمات در دست یک فرد یا گروه معین نیست؛ بلکه به وسیله یک قرارداد هوشمند در شبکه بلاک‌چین اتریوم انجام می‌شود.

DAO در اتریوم و دیگر شبکه‌های بلاک‌چین وجود دارد، و این سازمان‌ها توسط قراردادهای هوشمند که قوانین و الگوریتم‌های خود را دارند، اداره می‌شوند. به این ترتیب، تصمیمات در DAO از طریق سیستم رای‌گیری غیرمتمرکز انجام می‌شود که بر اساس قراردادهای هوشمند اجرا می‌شود.

برای شرکت در DAO و ارائه نظرات و رأی‌ها، افراد باید وجه یا منابع مالی به آن اضافه کنند، زیرا برای اجرای وظایف و تصمیم‌گیری‌ها نیاز به بودجه دارد. به هر عضو یک توکن اختصاص می‌یابد که نمایانگر درصد سهام و حق تصمیم در DAO است.

توکن‌ها به عنوان ابزار رای‌گیری در سیستم استفاده می‌شوند، و وضعیت یک پیشنهاد یا تصمیم بر اساس تعداد آراء مثبت در مقایسه با آراء منفی تعیین می‌شود. هر تصمیم در سازمان باید از طریق این فرآیند رای‌گیری متمرکز به پایان برسد.

چه برنامه هایی بر روی اتریوم ساخته شده است

1. شبکه های اجتماعی: برای پست های خود در برنامه های رسانه های اجتماعی پول دریافت کنید.
2. ذخیره سازی فایل: ذخیره سازی غیرمتمرکز فایل به عنوان کسری از قیمت.
3. پرداخت های خارج از کشور: کاهش چشمگیر هزینه ارسال پول نقد به خارج از کشور.
4. کارت های پرداخت: کارت نقدی بدون تماس برای پرداخت در اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال.
5. تبلیغات آنلاین: حذف واسطه ها در تبلیغات آنلاین. کاربران برای تماشای تبلیغات آنلاین مستقیماً پول دریافت می کنند.
6. صرافی‌ها: صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) مانند Uniswap، کاربران را قادر می‌سازد تا ارزهای دیجیتال را به صورت همتا به همتا و بدون واسطه معامله کنند.
7. وام: وام هایی با پشتوانه بلاک چین بدون بررسی اعتبار.

استخراج اتریوم

فرآیند ایجاد بلاک در بلاک‌چین اتریوم به نام استخراج (Mining) نامیده می‌شود. در این فرآیند، استخراج کنندگان اتریوم از طریق اجرای نرم‌افزار خود روی کامپیوترها، تراکنش‌ها را پردازش کرده و بلاک‌های جدید را به بلاک‌چین افزوده و آن را به‌روزرسانی می‌کنند.

اتریوم پیش‌تر از الگوریتم اثبات کار (PoW) برای استخراج بلاک‌ها استفاده می‌کرد. با ورود به دوره اتریوم 2.0، شبکه به سمت الگوریتم اثبات سهام (PoS) حرکت کرده است. در اثبات سهام، استخراج بر اساس میزان سکه موجود و نه قدرت پردازشی انجام می‌شود.

استخراج کنندگان اتریوم، کامپیوترهایی هستند که نرم‌افزار مربوطه را اجرا می‌کنند. آن‌ها از زمان و قدرت پردازشی خود برای پردازش تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌ها استفاده می‌کنند.

تمامی شرکت‌کنندگان در شبکه باید توافق داشته باشند که ترتیب تراکنش‌ها در شبکه، طبق قوانین غیرمتمرکزی مانند اتریوم، باید تعیین شود. ماینرها با حل معماهای محاسباتی چالش‌برانگیز به این توافق کمک کرده و از طریق تولید بلاک‌ها، شبکه را در برابر حملات مخرب محافظت می‌کنند.

مزایا و معیاب اتریوم (Etherum)

در ادامه به مزایا و معایب کلیدی اتریوم می پردازیم و مهمترین آن ها را به صورت جامع و کامل بررسی خواهیم نمود:

• مزایا

اتریوم ازمزایایی برخوردار است که می‌توان آن را با سیستم‌ها و پلتفرم‌های مبتنی بر فناوری‌های سنتی مقایسه کرد. این ویژگی‌ها عبارتند از:

•  عدم سانسور و دموکراتیک بودن

در پلتفرم‌های مبتنی بر اتریوم، تصمیمات توسط جامعه گرفته می‌شوند و هر تغییر یا اقدامی که انجام می‌شود، نیاز به تأیید اعضا دارد. این باعث می‌شود که اقدامات تصویب شده توسط جمعیت باشند، نه توسط یک مرکز کنترلی.

• جلوگیری از تصاحب

برای تغییرات در شبکه اتریوم، نیاز به تأیید اکثریت اعضا وجود دارد، که تصاحب توسط یک شخص یا گروه را کاهش می‌دهد.

• قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند در اتریوم امکان اجرای اقدامات بدون نیاز به واسطه مرکزی را فراهم می‌کنند. این امر به کاربران اجازه می‌دهد قوانین و شرایط خود را در قراردادها نهادینه کنند.

• خرید و فروش آسان

خرید اتر از پلتفرم‌های معتبر به سادگی انجام می‌شود و نیازی به واسطه‌های مرکزی مانند PayPal نیست. این وضعیت به کاربران امکان می‌دهد مستقیماً در شبکه اتریوم خرید و فروش انجام دهند.

این مزایا نشان‌دهنده پتانسیل بالای اتریوم برای توسعه فناوری‌های غیرمتمرکز و مزایایی که این فناوری به جوامع و کسب‌وکارها اضافه می نماید.

• معایب

در کنار مزایای بررسی شده، شبکه Ethereum با چالش هایی نیز رو به رو است که مهمترین آن ها عبارت اند از:

• مقیاس پذیری

مقیاس پذیری یک چالش مهم برای بلاک‌چین‌هاست. حجم بالای تراکنش‌ها و زمان تأیید محدودات میلیون‌ها کاربر را در Ethereum ایجاد می‌کند. این مسئله بهبود نیازمند الگوریتم‌ها و راهکارهای مقیاس‌پذیری است.

• تمرکززدایی

وجود نهادهای مرکزی که بخشی از فرآیند تصمیم‌گیری و اجرا را کنترل کنند، باعث می‌شود که توسعه به سمت یک سیستم کاملاً غیرمتمرکز مواجه با چالش شود. حل این مسئله نیاز به استفاده از تکنولوژی‌های مختلفی دارد.

• دسترسی آسان

پیچیدگی تعامل با اتریوم برای کاربران مبتدی یک چالش است. نیاز به انتقال ETH بین کیف‌پول‌ها و استفاده از خدمات مختلف به کاربران نهایی انتقال می‌دهد. ساده‌سازی روند استفاده از اتریوم می‌تواند دسترسی را برای همه لایه‌های جامعه افزایش دهد.

• هماهنگی با خدمات مالی سنتی

برخی از کاربران نیازمند ارتباط ساده‌تر اتریوم با خدمات مالی سنتی هستند. تجربه بیشتری برای کاربران فینتک با اتریوم و ارزهای دیجیتال می‌تواند کاربردی‌تر شود.

برطرف کردن این چالش‌ها نیاز به تلاش جمعی از جامعه اتریوم، توسعه‌دهندگان، و نهادهای مختلف دارد تا بهبود و بهینه‌سازی پلتفرم صورت پذیرد.

آینده اتریوم

اتریوم به دنبال تبدیل شدن به یک پلتفرم جهانی برای برنامه‌های غیرمتمرکز است ولی برخی چالش‌های مهم را باید حل کند، از جمله مسئله سرعت تراکنش. در حال حاضر، اتریوم حدود 15 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی می‌کند، که نسبت به قابلیت 24000 تراکنش در ثانیه ویزا، کمتر به نظر می‌آید.

برای تبدیل شدن به یک پلتفرم جهانی مؤثر، اتریوم باید قابلیت انجام تراکنش‌های بیشتری را بهبود بخشد. راهکارهای مختلفی برای افزایش سرعت تراکنش در اتریوم در حال بررسی و پیاده‌سازی است تا این مشکل رفع شود و این پلتفرم بتواند با ویژگی‌های قدرتمند و بدون وابستگی به نهادهای مرکزی، برنامه‌های متنوعی را میزبانی کند.

اتریوم 2.0 چیست

در سال 2022، اتریوم با اجرای آپدیت به نام اتریوم 2.0، از مکانیزم اجماع اثبات کار به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرد. این تغییر به منظور کاهش اعتماد به ماینرها، کاهش مصرف انرژی، و افزایش بهره وری در تأیید تراکنش‌ها صورت گرفت. با وارد شدن به دوره اثبات سهام، ماینرها با تجهیزات گران قیمت خود دیگر نقش اصلی در اعتبارسنجی تراکنش‌ها ندارند.

در این سیستم جدید، فرآیند Staking، که شامل قفل کردن مقدار معینی از ارز دیجیتال به منظور شرکت در فرآیند تأیید تراکنش است، به عنوان جایگزینی برای ماینینگ و اجماع اثبات کار وارد شده است. این تغییرات منجر به کاهش چشمگیر ردپای کربن کریپتو در اتریوم شده است، و به گفته‌ی منابع، مصرف انرژی تا 99.9 درصد کاهش یافته است. این اقدام همچنین بهبود قابلیت مقیاس‌پذیری شبکه را فراهم کرده و اتریوم را به سمت یک سیستم مستدام و کارآمدتر هدایت کرده است.

سخن پایانی

برای سرمایه‌گذاری در اتر یا هر ارز دیجیتال دیگر، مهم است که به دقت شرایط مختلف را تحلیل کنید. اتریوم به عنوان یک بلاک چین معتبر و پویا شناخته می‌شود، اما همچنان با چالش‌ها و نوسانات بازار روبرو است.

دلایلی همچون استفاده از اتر به عنوان ارز مجازی و احتمال ارتقاء بلاک چین اتریوم، می‌توانند عوامل موثر در افزایش ارزش اتر باشند. همچنین، سرمایه گذاری در شرکت‌هایی که از اتریوم استفاده می‌کنند، می‌تواند یک راهکار دیگر برای سرمایه‌گذاری باشد.

اگر قصد دارید سرمایه‌گذاری خود را تنوع بخشیده و در شرکت‌های مرتبط با اتریوم سرمایه‌گذاری کنید، باید مواردی نظیر توانمندی شرکت، تیم مدیریت، و برنامه‌های کاربردی آنها را دقیقاً مورد بررسی قرار دهید.

اگر به صورت مستقیم اتر خریداری می‌کنید یا از صندوق‌های سرمایه‌گذاری حرفه‌ای استفاده می‌کنید، توجه به مدت زمان نگهداری سرمایه، اهداف سرمایه‌گذاری، و البته تحمل ریسک مهم است. همچنین، مشاوره با یک مشاور مالی با تجربه در زمینه ارزهای دیجیتال می‌تواند بهترین تصمیمات سرمایه‌گذاری را بر اساس شرایط شخصی شما ارائه دهد.

سوالات متداول

• اتریوم چیست؟

اتریوم «یک پلتفرم جهانی و غیرمتمرکز برای پول و انواع برنامه‌های جدید» است که هزاران بازی و برنامه مالی در بلاک چین آن اجرا می‌شوند. این کریپتو آنقدر محبوب است که حتی سایر کوین های رمزنگاری شده نیز در شبکه آن اجرا می شوند.

• اتریوم 2.0 چیست؟

در سال 2022، اتریوم 2.0 بلاک چین کریپتو را از مکانیزم اجماع اثبات کار به اثبات سهام تغییر داد. این امر نیاز به ماینرهایی را که برای اعتبار سنجی، از تجهیزات گران قیمت ماینینگ کریپتو استفاده می کنند و انرژی زیادی مصرف می کنند را از بین می برد. Staking، که شامل قفل کردن مقدار معینی از ارز دیجیتال برای شرکت در فرآیند تأیید تراکنش است، جایگزین ماینینگ برای تأیید تراکنش‌های اتریوم شد. اتریوم 2.0 ردپای کربن کریپتو را تا 99.9 درصد کاهش داد.

• ماشین مجازی اتریوم (EVM) چیست؟

EVM موتوری است که زبان قراردادهای هوشمند را که به زبان Solidity برای اتریوم نوشته شده است، درک می کند. EVM در یک محیط سندباکس کار می‌کند، اساساً، شما می‌توانید محیط مستقل خود را مستقر کنید، که می‌تواند به عنوان یک محیط آزمایش و توسعه عمل کند.