ضریب آلفا و بتا چیست؟
ما اغلب وقتی صحبت از سرمایه گذاری می شود ضریب آلفا و بتا را می شنویم. هر دو این شاخص ها موضوعات مرتبط، اما متفاوت را اندازه گیری می کنند. ضریب آلفا بازده اضافی سرمایه گذاری نسبت به بازده شاخص معیار است. ضریب بتا اندازه گیری نوسانات نسبی است. ضریب آلفا و بتا هر دو نسبت خطر هستند که بازده را محاسبه، مقایسه و پیش بینی می کنند.
ضریب آلفا چیست؟
ضریب آلفا، یکی از متداول ترین شاخص های عملکرد سرمایه گذاری، به عنوان بازده اضافی یک سرمایه گذاری نسبت به بازده در شاخص معیار تعریف می شود. به عنوان مثال، اگر شما در بورس سرمایه گذاری می کنید و در حالی که S&P 500به مقدار 5% به دست آمده است و 20% بازمی گردد ، آلفا برابر با 15 است. آلفا نیز اندازه گیری خطر است. در مثال گفته شده اگر 15 بدان معنی است که با توجه به بازده، سرمایه گذاری بسیار ریسک پذیر بوده است. آلفای صفر نشان می دهد که یک سرمایه گذاری بازده متناسب با ریسک کسب کرده است. آلفا بزرگتر از صفر به معنای سرمایه گذاری بهتر است. آلفا یکی از پنج شاخص مهم مدیریت ریسک برای وجوه، سهام و اوراق قرضه متقابل است و به یک معنا به سرمایه گذاران می گوید آیا یک دارایی بهتر از پیش بینی بتا عمل کرده است یا خیر.
وقتی مدیران صندوق های تامینی درباره ضریب آلفا زیاد صحبت می کنند، معمولاً می گویند مدیرانشان به اندازه کافی خوب هستند تا از بازار بهتر باشند. اما این سوال مهم دیگری را ایجاد می کند، وقتی بازده اضافی از ضریب آلفا باشد، از چه شاخص استفاده می کنید؟ به عنوان مثال، یک مدیر صندوق ممکن است بگوید که وقتی S&P 500 15% بازگردد، یک آلفای 5 باشد، 20% بازده ایجاد می کند. اما آیا S&P یک شاخص مناسب برای استفاده است؟ مدیری را در نظر بگیرید که در تاریخ 1 اوت 2014 در شرکت اپل سرمایه گذاری کرده است. در مقایسه با S&P 500، آلفا بسیار خوب به نظر می رسد. اپل 18.14% بازگشت، در حالی که S&P 500 به مقدار 6.13% برای ضریب آلفا حدود 12 است.
ضریب بتا چیست؟
برخلاف ضریب آلفا، که بازده نسبی را اندازه گیری می کند، ضریب بتا اندازه گیری نوسانات نسبی است. این خطر سیستماتیک یک امنیت یا یک سبد را در مقایسه با کل بازار می سنجد. سهام فنی مانند موارد ذکر شده در مثال بیش از 1 و احتمالاً نسبتاً زیاد خواهد داشت ، در حالی که صورت حساب خزانه داری نزدیک به صفر است زیرا قیمت های آن به سختی نسبت به کل بازار در حرکت است.
ضریب بتا یک عامل ضرب است. سهام با ضریب بتا نسبت به S&P 500 دو برابر بیشتر از شاخص در یک بازه زمانی معین است. اگر بتا 2 باشد، سهام در جهت مخالف شاخص با ضریب دو حرکت می کند. برخی از سرمایه گذاری هایی که دارای ضریب بتای منفی هستند، وجوه معاملاتی با ارز معکوس (ETF) یا برخی از اوراق قرضه هستند. آنچه ضریب بتا نیز به شما می گوید این است که خطر نمی تواند متنوع باشد. اگر به ضریب بتا به عنوان یک صندوق متقابل معمولی نگاه کنید، در اصل به شما می گوید چقدر ریسک می کنید که به سبد سرمایه اضافه کنید.
پیشنهاد می کنیم مقاله ETF چیست ؟ را مطالعه نمایید.
احتیاط های مشابه در مورد ضریب آلفا
مهم است که بدانید شما در مورد ضریب آلفا به عنوان معیار عدم استفاده از نوسانات استفاده می کنید. به عنوان مثال اگر Morningstar از خزانه داری ایالات متحده به عنوان معیار خود برای محاسبات ضریب بتا استفاده می کند. این شرکت بازپرداخت یک صندوق را بیش از اسکناس های حساب خزانه داری انجام می دهد و مقایسه می کند که برای بازپرداخت بازارها به عنوان یک کل و با استفاده از این دو شماره، بتا ارائه می شود. با این وجود تعدادی معیار دیگر وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. ضریب آلفا و بتا هر دو نسبت ریسکی هستند که سرمایه گذاران به عنوان ابزاری برای محاسبه، مقایسه و پیش بینی بازده از آن ها استفاده می کنند. آن ها اعداد بسیار مهمی هستند که باید بدانند اما باید با دقت بررسی کرد تا نحوه محاسبه آن ها مشاهده شود.
ریسک بتا چیست؟
ریسک بتا این احتمال است که یک فرضیه تهی نادرست توسط یک آزمون آماری پذیرفته شود. این همچنین به عنوان یک ریسک مصرف کننده شناخته می شود. در این زمینه اصطلاح ریسک به احتمال یا احتمال تصمیم گیری نادرست اشاره دارد. تعیین کننده اصلی میزان ریسک بتا اندازه نمونه مورد استفاده برای آزمایش است. به طور خاص هرچه نمونه تست شده بزرگتر باشد ریسک بتا پایین می آید. ریسک بتا ممکن است به عنوان خطر موجود در پذیرش نادرست فرضیه تهی در صورت صحت یک فرضیه جایگزین تعریف شود. به بیان ساده تر، این موضع گیری است که هیچ تفاوتی ندارد وقتی در حقیقت، یکی از آنها وجود داشته باشد. برای تشخیص اختلافات باید از یک تست آماری استفاده کرد و ریسک بتا احتمال عدم وجود یک آزمایش آماری در انجام این کار است. به عنوان مثال، اگر ریسک بتا 0.05 باشد، 5% احتمال عدم صحت وجود دارد.
ریسک بتا بیانگر این احتمال است که یک فرضیه نادرست در یک آزمون آماری پذیرفته شود. ریسک بتا با ریسک آلفا در تضاد است، که احتمال این که یک فرضیه تهی رد شود وقتی که در حقیقت باشد را اندازه گیری می کند. افزایش اندازه نمونه مورد استفاده در یک تست آماری می تواند ریسک بتا را کاهش دهد. میزان قابل قبول از ریسک بتا 10% است. فراتر از آن، اندازه نمونه باید افزایش یابد. بتا، که بخشی از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه است و نوسانات نسبی امنیت را اندازه گیری می کند، تنها از راه دور با ریسک بتا در تصمیم گیری ارتباط دارد. ریسک بتا گاهی “خطای بتا” خوانده می شود و اغلب با خطای آلفا زوج می شود.
ریسک آلفا چیست؟
خطر آلفا خطری است که در یک آزمون آماری وجود دارد که یک فرضیه تهی را رد می کند وقتی که واقعاً صحیح باشد. فرضیه تهی در یک آزمون آماری معمولاً بیان می کند که هیچ تفاوتی بین مقدار مورد آزمایش و یک عدد خاص مانند صفر یا یک وجود ندارد. وقتی فرضیه تهی رد شود، شخصی که آزمایش را انجام می دهد می گوید بین مقدار آزمایش شده و تعداد خاص تفاوت وجود دارد. در اصل، ریسک آلفا این ریسک است که وقتی تفاوت در واقع وجود نداشته باشد، تفاوت تشخیص داده می شود. بهترین راه برای کاهش ریسک آلفا افزایش اندازه نمونه آزمایش شده با این امید است که نمونه بزرگتر نماینده بیشتری از جمعیت باشد. خطر آلفا خطایی است که وقتی یک فرضیه تهی رد می شود وقتی واقعاً صحیح است رد می شود. همچنین به عنوان خطر تولید شناخته می شود. بهترین راه برای کاهش خطر آلفا افزایش اندازه نمونه آزمایش شده با این امید است که نمونه بزرگتر نماینده بیشتری از جمعیت باشد. ریسک آلفا به ریسک ذاتی در رد فرضیه تهی اشاره دارد که در واقع صحیح است. این نوع ریسک را می توان تصور کرد خطر فرض وجود اختلاف نیز وجود دارد که در واقع هیچ تفاوتی وجود ندارد.
درک ریسک آلفا نمونه ای از ریسک آلفا در امور مالی کسی است که بخواهد این فرضیه را آزمایش کند که میانگین بازده سالانه در گروهی از سهام بیشتر از 10% باشد. بنابراین اگر بازده برابر یا کمتر از 10% باشد، فرضیه صفر است. برای آزمایش نمونه ای از بازده سهام با گذشت زمان گردآوری می شود و سطح اهمیت را تعیین می کند. اگر بعد از نگاه آماری به نمونه، تشخیص دهید که میانگین بازده سالانه بالاتر از 10% است، فرضیه تهی را رد می کنید. اما در واقعیت متوسط بازده 6% بود. احتمال اینکه این خطا را در تست خود مرتکب شده باشید، ریسک آلفا است. این ریسک آلفا می تواند شما را به سرمایه گذاری در گروهی از سهام برساند که بازده ها در واقع خطرات بالقوه را توجیه نکنند.
مقایسه صندوق های سرمایه گذاری
برای مقایسه صندوق های ضریب آلفا و بتا باید ابتدا این دو را به صورت مجزا بررسی کنیم و سپس آن ها را با یکدیگر مقایسه کنیم.
صندوق آلفای سرمایه گذاری
ضریب آلفا برای مدیران پرتفوی برای سرمایه گذاران انفرادی، کمک می کند تا نحوه عملکرد سهام یا صندوق در رابطه با همسالان خود یا به طور کلی بازار را انجام دهد. برای سرمایه گذاران انفرادی، آلفا کمک می کند تا نحوه عملکرد سهام یا صندوق در رابطه با همسالان خود یا به طور کلی بازار را انجام دهد. مدیران نمونه کارها حرفه ای آلفا را به عنوان نرخ بازده که از پیش بینی مدل فراتر رفته یا محاسبه می کنند، محاسبه می کنند. آن ها از یک مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه برای پیش بینی بازده احتمالی سبد سرمایه گذاری استفاده می کنند. این عموماً نوار بالاتری است. اگر تجزیه و تحلیل بیانگر این باشد که پرتفوی باید براساس ریسک، شرایط اقتصادی و سایر عوامل 5% درآمد داشته باشد، اما در عوض نمونه کارها فقط 3% به دست آورده، آلفای نمونه کارها ناامید کننده منفی 2% خواهد بود. مدیران نمونه کارها به دنبال ایجاد آلفای بالاتر با متنوع کردن پرتفوی خود برای تعادل ریسک هستند.
از آنجا که آلفا عملکرد یک نمونه کار را نسبت به یک معیار نشان می دهد، نشان دهنده ارزشی است که یک مدیر نمونه کارها از بازده یک صندوق به آن اضافه یا کم می کند. عدد پایه برای آلفا صفر است، که نشان می دهد نمونه کارها یا صندوق کاملاً با شاخص معیار در حال ردیابی است. در این حالت، مدیر سرمایه گذاری هیچ ارزشی را اضافه یا از دست نداده است.
صندوق بتای سرمایه گذاری
بتا نشانه ای از نوسانات سهام، صندوق و یا سبد سهام در مقایسه با کل بازار است. دانستن چگونگی بی ثبات بودن قیمت سهام می تواند به یک سرمایه گذار کمک کند تصمیم بگیرد که آیا ارزش ریسک را دارد یا خیر.
شماره پایه بتا یکی است، که نشان می دهد قیمت امنیت دقیقاً همزمان با حرکت بازار حرکت می کند. بتا کمتر از 1 بدان معنی است که امنیت بازار بی ثبات است، در حالی که بتا بیشتر از 1 نشان دهنده این است که قیمت آن فراتر از بازار است. مانند آلفا، بتا یک شماره تاریخی است.
بسیاری از سهام ابزارهای تجاری دارای بتا کمتر از 1 هستند، در حالی که بسیاری از سهام دارای لیست بالا با دارای بتا بیشتر از 1 هستند. برای سرمایه گذاران، این نشانگر این است که سهام شرکتهای تجاری امکان بازدهی بالاتر را دارند اما عموماً خطرات بیشتری را ایجاد می کنند، در حالی که این ابزار سهام درآمد خوبی دارند.
در حالی که یک آلفا مثبت همیشه مطلوب تر از یک آلفا منفی است، اما بتا کاملاً واضح نیست. سرمایه گذاران با ریسک پذیری مانند بازنشستگی که به دنبال درآمد ثابت هستند جذب بتا کمتر می شوند. سرمایه گذاران تحمل ریسک که به دنبال بازده بزرگتر هستند، اغلب مایل به سرمایه گذاری در سهام بتا بالاتر هستند.
از کواریانس برای اندازه گیری همبستگی در حرکت قیمت هر دو سهام استفاده می شود. کواریانس مثبت به معنای این است که سهام تمایل به حرکت در قفل است، در حالی که کواریانس منفی به معنای حرکت در جهت های مخالف است. کواریانس اشاره دارد که سهام تا چه حد نسبت به میانگین خود حرکت می کند. غالباً برای اندازه گیری نوسانات قیمت سهام در طول زمان استفاده می شود. مانند آلفا ، بتا یک شماره تاریخی است.
پیشنهاد می کنیم مقاله رویه سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری چگونه است؟ را مطالعه نمایید.
ویژگی ضریب آلفا و بتا
ضریب آلفا و بتا دو اندازه گیری اصلی هستند که برای ارزیابی عملکرد سهام، صندوق و یا یک سبد سرمایه گذاری مورد استفاده قرار می گیرند.
ضریب آلفا مبلغی را که سرمایه گذاری در مقایسه با شاخص بازار یا سایر معیارهای گسترده ای که در مقابل آن مقایسه شده است، اندازه گیری کرده است.
ضریب بتا نوسانات یک سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. این نشانه ای از خطر نسبی آن است.
ضریب آلفا و بتا محاسبات استانداردی هستند که برای ارزیابی بازده یک سبد سرمایه گذاری به همراه انحراف استاندارد، استفاده می شوند.
ضریب اعتبار در بورس چیست؟
ضریب اعتباری عبارتی است در زمینه بورس که طبق قوانین و شرایط خاص انجام می شود. معمولا سرمایه گذارانی که به دنبال سود بیشتر می گردند باید از طریق ضریب اعتبار در بورس استفاده کنند. تا بتوانند با اهرم مناسب سرمایه چند میلیونی خود را چند برابر کنند. ضریب اعتبار به سرمایه هایی گفته می شود که توسط کارگزان در اختیار سرمایه گذاران و معامله گران قرار می دهند تا بتوانند از آن استفاده کنند و به نتیجه مورد نظر برسند. افزایش ضریب اعتبار بورس برای اشخاصی نتیجه دارد که در زمینه سرمایه گذاری مهارت بالا داشته باشند و با تمامی ریسک ها آشنا باشند.
یک مقاله جالب دیگر نیز مطالعه نمایید: تحلیل صنعت بورس چیست؟
مفهوم ضریب آلفا و بتا به زبان کاملا ساده
برای درک بهتر ضریب آلفا و بتا ما این موضوع را برای شما بیشتر باز خواهیم کرد. در ادامه با ضرایب آلفا و بتا به سادگی آشنا می شوید.
تعریف ساده ضریب آلفا
به طور ساده تر می توان گفت که آلفا یک اصطلاح است که در سرمایه گذاری برای توصیف توانایی استراتژی برای ضرب و شتم بازار یا لبه آن استفاده می شود. بنابراین آلفا نیز اغلب به “بازده بیش از حد” یا “نرخ بازگشت غیر طبیعی” گفته می شود، که به این ایده اشاره می کند که بازارها کارآمد هستند و بنابراین هیچ راهی برای کسب درآمد منظم برای بازده بیش از کل بازار گسترده وجود ندارد. آلفا اغلب در رابطه با بتا مورد استفاده قرار می گیرد، که نوسانات یا ریسک کلی بازار گسترده، معروف به ریسک منظم بازار را اندازه گیری می کند.
آلفا در امور مالی به عنوان معیار عملکرد مورد استفاده قرار می گیرد و این نشان می دهد که یک مدیر استراتژی، معامله گر یا نمونه کارها چگونه توانسته است بازده بازار را در طی دوره ای ضرب کند. آلفا، که اغلب بازده فعال سرمایه گذاری محسوب می شود، عملکرد یک سرمایه گذاری را در برابر شاخص بازار یا معیار سنجش می کند که به عنوان یک جنبش بازار به عنوان یک کل معرفی می شود. بازده اضافی یک سرمایه گذاری نسبت به بازده شاخص معیار، آلفای سرمایه گذاری است. آلفا ممکن است مثبت یا منفی باشد و نتیجه سرمایه گذاری فعال باشد. از طرف دیگر، بتا با سرمایه گذاری در شاخص منفعل می تواند درآمد کسب کند.
آلفا معمولاً برای رتبه بندی وجوه فعال متقابل و همچنین سایر انواع سرمایه گذاری ها استفاده می شود. این اغلب به صورت یک عدد واحد نمایش داده می شود و این به طور معمول به یک درصد اشاره می کند که نحوه عملکرد نمونه کارها یا صندوق را در مقایسه با شاخص معیار ارجاع شده اندازه گیری می کند.
تحلیل عمیق تر آلفا همچنین ممکن است شامل آلفای جنسن باشد. آلفای جنسن تئوری بازار مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه را در نظر می گیرد و در محاسبه آن یک جزء تنظیم ریسک را شامل می شود. ضریب بتا استفاده می شود، که بازده مورد انتظار یک دارایی را بر اساس بتا خاص خود و بازده مورد انتظار بازار محاسبه می کند. آلفا و بتا با هم توسط مدیران سرمایه گذاری برای محاسبه، مقایسه و تحلیل بازده استفاده می شوند.
تعریف ساده ضریب بتا
بتا معیاری از نوسانات یا خطر سیستماتیک امنیت یا سبد خرید در مقایسه با کل بازار است. بتا در مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه استفاده می شود، که رابطه بین ریسک سیستماتیک و بازده مورد انتظار دارایی ها سهام ها را توصیف می کند. ضریب بتا به طور گسترده ای به عنوان روشی برای قیمت گذاری اوراق بهادار ریسک پذیر و برای تولید برآورد بازده مورد انتظار دارایی ها، با در نظر گرفتن خطر آن دارایی ها و همچنین هزینه سرمایه استفاده می شود.
ضریب بتا می تواند نوسانات سهام فردی را در مقایسه با ریسک سیستماتیک کل بازار اندازه گیری کند. از نظر آماری، بتا شیب خط را از طریق رگرسیون نقاط داده نشان می دهد. در امور مالی، هر یک از این نقاط داده ها بازده سهام فردی را نسبت به کل بازار نشان می دهد. ضریب بتا بطور موثر فعالیت بازده امنیتی را هنگام پاسخ به نوسانات موجود در بازار توصیف می کند. بتا امنیتی با تقسیم محصول کواریانس بازده امنیتی و بازده بازار براساس واریانس بازده بازار در یک دوره مشخص محاسبه می شود.
ارتباط ضریب آلفا و بتا با بحث مدیریت ریسک
شکل آلفا برای سهام به عنوان یک عدد واحد مانند 3 یا 5 نشان داده می شود. با این حال، این تعداد در واقع درصد و بالاتر از شاخصی است که سهام یا قیمت صندوق بدست آورده نشان می دهد. در این حالت، سهام یا صندوق به ترتیب3% بهتر و 5% بدتر از شاخص بودند و ریسک 3% کمتر است.
ضریب آلفا نشان می دهد که سهام نسبت به شاخص معیار چه میزان خوب یا بد عمل کرده است. ضریب بتا نشان می دهد که قیمت سهام در مقایسه با کل بازار بی ثبات بوده است. یک برای ضریب آلفا همیشه خوب است و نشان دهنده ریسک کم است. یک سرمایه گذار در بورس سهام می تواند ترجیح دهد بتا بالا باشد اما توسط سرمایه گذاران که به دنبال بازده پایدار و ریسک پایین هستند، متزلزل می شوند. ضریب آلفای بالای یک به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار خود 1% بهتر عمل کرده است.
ضریب آلفای زیر یک یعنی منفی یک به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار آن 1% پایین تر است. اگر ضریب آلفا صفر باشد، بازده آن با معیار مطابقت دارد. توجه داشته باشید ضریب آلفا یک شماره تاریخی است. ردیابی ضریب آلفای سهام با گذشت زمان مفید است تا ببینید چگونه این کار را انجام داده است، اما نمی تواند به شما بگوید که فردا چگونه انجام خواهد داد.
بیشتر انتخاب طرح های صندوق های متقابل بر اساس عملکرد گذشته، نسبت هزینه، قرار گرفتن در معرض بخش و غیره انجام می شود. از این میان، معیارهای عملکرد گذشته به طور گسترده در بین سرمایه گذاران مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه عملکرد گذشته صندوق مهم است اما ریسکی را که مدیر صندوق برای تولید بازده در نظر گرفته است، کاملاً نادیده می گیرد. وجوه در همان گروه می توانند بازده مشابه اما مشخصات ریسک متنوعی داشته باشند. بنابراین نمونه کارهایی که دارای ریسک کمتری هستند باید ارجح باشند.
قبل از بررسی نسبت ها، ما باید اطلاع کامل داشته باشیم که چگونه ریسک برای وجوه متقابل سهام اندازه گیری می شود. به طور گسترده، صندوق های متقابل سهام در معرض دو نوع خطرات قرار دارند. خطرات سیستماتیک (اندازه گیری شده توسط انحراف معیار) و خطر غیر سیستماتیک (اندازه گیری شده توسط بتا). نسبت ترینر معیاری برای بازده بیش از حد تولید شده توسط یک نمونه کارها نسبت به ریسک بازار بتا است که در معرض آن است. این سنجش بهتر از عملکرد صندوق های سهام است، زیرا نوسانات بازار را در نظر می گیرد. نسبت ترینر بالاتر از عملکرد صندوق ریسک در بازار است.
ما در سایت نیک وست مقالاتی در زمینه آموزش بورس و آموزش سرمایه گذاری ارائه داده ایم برا موفقیت بیشتر در این زمینه مقالات اموزشی ما را دنبال کنید.
