سطوح اصلاحی فیبوناچی – که از دنباله فیبوناچی نشات می گیرد – خطوط افقی هستند که نشان می دهند که حمایت و مقاومت در کجا ممکن است رخ دهد.
هر سطح با درصدی همراه است. درصد نشان می دهد که قیمت چقدر از یک حرکت قبلی عقب نشینی کرده است. سطوح اصلاحی فیبوناچی 23.6%، 38.2%، 61.8% و 78.6% است. در حالی که به طور رسمی یک نسبت فیبوناچی نیست، 50٪ نیز استفاده می شود.
این اندیکاتور مفید است زیرا می توان آن را بین هر دو نقطه قیمت مهم مانند یک بالا و یک پایین ترسیم کرد. سپس نشانگر سطوح بین آن دو نقطه را ایجاد می کند.
فرض کنید قیمت یک سهم 10 دلار افزایش یافته و سپس 2.36 دلار کاهش یابد. در آن صورت، 23.6% را پس گرفته است که یک عدد فیبوناچی است. اعداد فیبوناچی در سراسر طبیعت یافت می شوند. بنابراین، بسیاری از معامله گران معتقدند که این اعداد در بازارهای مالی نیز مرتبط هستند.
سطوح اصلاح فیبوناچی به نام ریاضیدان ایتالیایی لئوناردو پیزانو بیگولو، که به لئوناردو فیبوناچی معروف بود، نامگذاری شد. با این حال، فیبوناچی دنباله فیبوناچی را ایجاد نکرد. فیبوناچی، در عوض، این اعداد را پس از اطلاع از آنها از تجار هندی به اروپای غربی معرفی کرد.
1
سطوح اصلاح فیبوناچی در هند باستان بین 450 تا 200 قبل از میلاد فرموله شد.
اقلام کلیدی
سطوح اصلاحی فیبوناچی هر دو نقطه را که معامله‌گر مرتبط می‌داند، معمولاً یک نقطه بالا و یک نقطه پایین، به هم متصل می‌کند.
سطوح درصد ارائه شده مناطقی هستند که قیمت ممکن است متوقف شود یا معکوس شود.
متداول ترین نسبت ها شامل 23.6%، 38.2%، 50%، 61.8% و 78.6% می باشد.
این سطوح نباید به طور انحصاری تکیه شوند، بنابراین خطرناک است که فرض کنیم قیمت پس از رسیدن به یک سطح فیبوناچی خاص معکوس خواهد شد.
اعداد فیبوناچی و توالی برای اولین بار توسط ریاضیدانان هندی قرن ها قبل از لئوناردو فیبوناچی استفاده شد.
با وجود نامش، دنباله فیبوناچی توسط همنامش ایجاد نشد. در عوض، قرن‌ها قبل از اینکه لئوناردو فیبوناچی آن را با اروپای غربی به اشتراک بگذارد، توسط ریاضیدانان هندی توسعه و استفاده شد.
مهم‌تر از همه، آکاریا ویراهانکا، ریاضیدان هندی، شناخته شده است که اعداد فیبوناچی و روش ترتیب‌دهی آنها را در حدود سال ۶۰۰ پس از میلاد ابداع کرده است.
2
پس از کشف ویراهانکا، نسل‌های بعدی ریاضیدانان هندی – گوپالا، هماکاندرا و نارایانا پاندیتا – به اعداد و روش‌ها اشاره کردند. پاندیتا با ترسیم همبستگی بین اعداد فیبوناچی و ضرایب چند جمله ای استفاده خود را گسترش داد.
تخمین زده می شود که اعداد فیبوناچی در اوایل سال 200 قبل از میلاد در جامعه هند وجود داشته است.
3
سطوح اصلاح فیبوناچی فرمول ندارند. هنگامی که این شاخص ها بر روی نمودار اعمال می شود، کاربر دو نقطه را انتخاب می کند. پس از انتخاب آن دو نقطه، خطوط بر حسب درصدی از آن حرکت رسم می شوند.
فرض کنید قیمت از 10 دلار به 15 دلار افزایش می یابد و این دو سطح قیمت نقاطی هستند که برای ترسیم اندیکاتور اصلاحی استفاده می شوند. سپس، سطح 23.6% در 13.82 دلار (15 دلار – (5 دلار x 0.236) = 13.82 دلار خواهد بود. سطح 50% در 12.50 دلار (15 دلار – (5 دلار در 0.5 دلار) = 12.50 دلار خواهد بود.
تصویر
تصویر سابرینا جیانگ © Investopedia 2021
همانطور که در بالا توضیح داده شد، در مورد سطوح اصلاح فیبوناچی چیزی برای محاسبه وجود ندارد. آنها به سادگی درصدی از هر محدوده قیمتی انتخاب شده هستند.
با این حال، منشاء اعداد فیبوناچی بسیار جذاب است. آنها بر اساس چیزی به نام نسبت طلایی ساخته شده اند. دنباله ای از اعداد را با صفر و یک شروع کنید. سپس، دو عدد قبلی را اضافه کنید تا یک رشته اعداد مانند زیر بدست آورید:
0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987… با ادامه رشته به طور نامحدود.
سطوح اصلاح فیبوناچی همه از این رشته اعداد مشتق شده اند. بعد از اینکه دنباله شروع شد، با تقسیم یک عدد بر عدد بعدی، 0.618 یا 61.8٪ به دست می آید. یک عدد را بر عدد دوم سمت راست آن تقسیم کنید، نتیجه 0.382 یا 38.2٪ است. همه نسبت ها، به جز 50٪ (از آنجایی که یک عدد فیبوناچی رسمی نیست)، بر اساس برخی از محاسبات ریاضی شامل این رشته اعداد است.
نسبت طلایی که به نسبت الهی معروف است، در فضاهای مختلفی از هندسه گرفته تا DNA انسان یافت می شود.
جالب توجه است که نسبت طلایی 0.618 یا 1.618 در گل های آفتابگردان، تشکل های کهکشانی، پوسته ها، مصنوعات تاریخی و معماری یافت می شود.
اصلاحات فیبوناچی را می توان برای ثبت سفارشات ورودی، تعیین سطوح توقف ضرر یا تعیین اهداف قیمت استفاده کرد. به عنوان مثال، یک معامله گر ممکن است یک سهم را در حال افزایش ببیند. پس از یک حرکت صعودی، دوباره به سطح 61.8 درصد می رسد. سپس، دوباره شروع به بالا رفتن می کند. از آنجایی که جهش در سطح فیبوناچی در طول یک روند صعودی رخ می دهد، معامله گر تصمیم به خرید می گیرد. معامله‌گر ممکن است حد ضرر را در سطح 61.8 درصد تعیین کند، زیرا بازدهی کمتر از این سطح می‌تواند نشان‌دهنده شکست رالی باشد.
سطوح فیبوناچی نیز به روش های دیگری در تحلیل تکنیکال به وجود می آیند. به عنوان مثال، آنها در الگوهای گارتلی و نظریه موج الیوت رایج هستند. پس از یک حرکت قیمت قابل توجه به سمت بالا یا پایین، این اشکال تحلیل تکنیکال نشان می دهد که معکوس ها تمایل دارند نزدیک به سطوح فیبوناچی خاصی رخ دهند.
هنگامی که سایر ابزارهای تحلیل با رویکرد فیبوناچی استفاده می شود، روندهای بازار با دقت بیشتری شناسایی می شوند.
سطوح اصلاح فیبوناچی بر خلاف میانگین های متحرک ثابت هستند. ماهیت ثابت سطوح قیمت امکان شناسایی سریع و آسان را فراهم می کند. این به معامله‌گران و سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا زمانی که سطوح قیمت‌ها آزمایش می‌شوند، محتاطانه پیش‌بینی کرده و واکنش نشان دهند. این سطوح، نقاط عطفی هستند که در آنها نوعی عمل قیمت، یا برگشت یا شکست، انتظار می‌رود.
در حالی که اصلاحات فیبوناچی درصدهایی را برای عقب نشینی اعمال می کنند، پسوندهای فیبوناچی درصدهایی را برای حرکت در جهت روند اعمال می کنند. به عنوان مثال، یک سهم از 5 دلار به 10 دلار می رسد و سپس به 7.50 دلار باز می گردد. حرکت از 10 دلار به 7.50 دلار یک اصلاح است. اگر قیمت دوباره شروع به افزایش کند و به 16 دلار برسد، این یک تمدید است.
در حالی که سطوح اصلاحی نشان می دهد که قیمت ممکن است در کجا حمایت یا مقاومت پیدا کند، هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت واقعاً در آنجا متوقف شود. به همین دلیل است که اغلب از سیگنال‌های تایید دیگر استفاده می‌شود، مانند شروع به جهش قیمت از سطح.
استدلال دیگر علیه سطوح اصلاحی فیبوناچی این است که تعداد آنها به قدری زیاد است که احتمالاً قیمت اغلب نزدیک به یکی از آنها معکوس می شود. مشکل این است که معامله گران در تلاش هستند تا بدانند کدام یک در هر زمان خاص مفید خواهد بود. زمانی که نتیجه نمی‌دهد، همیشه می‌توان ادعا کرد که معامله‌گر باید به جای آن سطح اصلاح فیبوناچی دیگری را دنبال می‌کرد.
در تحلیل تکنیکال، سطوح اصلاح فیبوناچی مناطق کلیدی را نشان می‌دهد که ممکن است یک سهام معکوس یا متوقف شود. نسبت های رایج شامل 23.6٪، 38.2٪ و 50٪ در میان دیگران است. معمولاً این موارد بین یک نقطه بالا و پایین برای یک اوراق بهادار رخ می دهد که برای پیش بینی جهت آینده حرکت قیمت آن طراحی شده است.
نسبت های فیبوناچی از دنباله فیبوناچی مشتق شده اند: 0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233 و غیره. در اینجا هر عدد برابر است با مجموع دو عدد قبلی. نسبت های فیبوناچی توسط روابط ریاضی موجود در این فرمول مشخص می شود. در نتیجه نسبت‌های زیر 23.6%، 38.2%، 50% 61.8%، 78.6%، 100%، 161.8%، 261.8% و 423.6% را تولید می‌کنند. اگرچه 50% یک نسبت فیبوناچی خالص نیست، اما همچنان به عنوان شاخص حمایت و مقاومت استفاده می شود.
به عنوان یکی از رایج ترین استراتژی های معاملاتی فنی، یک معامله گر می تواند از سطح اصلاح فیبوناچی برای نشان دادن جایی که وارد معامله می شود استفاده کند. به عنوان مثال، اگر معامله گر متوجه شود که پس از حرکت قابل توجه، سهام 38.2٪ کاهش یافته است. با شروع روند صعودی سهام، او تصمیم می گیرد وارد معامله شود. از آنجایی که سهام به سطح فیبوناچی رسیده است، زمان مناسبی برای خرید تلقی می‌شود، و معامله‌گر حدس می‌زند که پس از آن، سهام مجدداً حرکت می‌کند یا زیان اخیر خود را بازیابی می‌کند.
اصلاحات فیبوناچی خطوط روندی هستند که بین دو نقطه قابل توجه، معمولاً بین کم‌ترین و اوج مطلق، ترسیم شده‌اند. خطوط افقی متقاطع در سطوح فیبوناچی قرار می گیرند.
اصلاحات فیبوناچی ابزارهای مفیدی هستند که به معامله گران کمک می کنند سطوح حمایت و مقاومت را شناسایی کنند. با اطلاعات جمع‌آوری‌شده، آنها می‌توانند سفارش دهند، سطوح توقف ضرر را شناسایی کنند و اهداف قیمتی را تعیین کنند. اگرچه سودمند است، معامله گران اغلب از شاخص های دیگر برای ارزیابی دقیق تر روندها و تصمیم گیری بهتر در معاملات استفاده می کنند.
