نقدینگی (liquidity) اغلب با نوسان یا پویایی (volatile) اشتباه گرفته می‌شود، اما این دو، مفاهیم کاملا متفاوتی با هم دارند.

نقدینگی به بیان ساده یعنی از یک محصول، ارز، رمزارز یا هر کالای دیگری در بازار به اندازه کافی وجود داشته باشد؛ به طوری که معامله‌گران در کسری از ثانیه بتوانند محصول مورد نظر خود را خریداری کنند و در همان لحظه به دستشان برسد.

یک ارز با نقدینگی بالا به راحتی و در کمترین زمان ممکن با یک ارز دیگر مبادله می‌شود. نقدینگی در زمانی که بازار ثبات دارد، بسیار بالا است و تعادل بین و خریداران و خریداران برقرار است.

اما بلافاصله پس از انتشار برخی اخبار مهم (مثلا فهرست شدن یک ارز دیجیتال در صرافی بایننس)، خریداران یا فروشندگان ممکن است به یک باره از بازار ناپدید شوند و پویایی آن ارز را بالا ببرند. به این معنی که تقاضا برای خرید بالاست اما عرضه بسیار کم است که این موضوع موجب افزایش قیمت آن ارز می‌شود. برعکس این قشیه نیز کاملا صادق است. یعنی عرضه بسیار بالاست اما تقاضا در کمترین میزان خود قرار دارد که این موضوع باعث کاهش شدید قیمت آن ارز می‌شود.

با این حال، هیچ ارتباط معکوس دقیقی بین این پدیده‌ها وجود ندارد. این مقاله شما را یک گام جلوتر می‌برد تا در این مورد بیشتر بدانید. به طوری که بدانید نقدینگی چیست، به چه چیزی بستگی دارد.

کدام بازار بیشترین نرخ نقدینگی را دارد؟

به طور طبیعی، بازارهای مالی کوچک، بازارهای عتیقه و اشیاء کلکسیونی کمترین گردش سرمایه را دارند، زیرا شرکت‌کنندگان در آن اندک هستند. اما در مقابل، بازار بورس و ارز نقدینگی بسیار زیادی دارد.

بسیاری از مردم معتقدند که بازار سهام نقدشوندگی بیشتری دارد. حداقل به این دلیل که تخمین دقیق گردش مالی بازار ارز در فرابورس عملا غیرممکن است، اما آیا می‌توان با 10 دلار یک سهم را در یک چشم بهم زدن خرید؟ قطعا نمی‌توان!

اما در بازار ارز چطور؟ معلوم است که بله! شما حتی با 1 دلار هم می‌توانید وارد فارکس شوید.  به همین دلیل است که نقدینگی بازار ارز برای یک سرمایه‌گذار خصوصی با سرمایه کم، بسیار امیدوارکننده‌ است.

نقدینگی یک ارز توانایی مبادله سریع یک واحد ارزی با واحد دیگر را میسر می‌کند. هر چه مبادله سریعتر انجام شود، به این معنی است که نقدشوندگی آن دو ارز بسیار بالا است.

یکی دیگر از مهمترین چیزهایی که باید در ذهن داشته باشید اسن است که ارزهای پر مبادله، بیشترین نرخ نقدشوندگی را در بین ارزها دارند.

تحلیل فارکس

به جرات می‌توان گفت که دلار آمریکا و یورو نقدشونده‌ترین ارزهای موجود در فارکس هستند، به همین دلیل جفت ارز EUR/USD دارای نقدینگی بالایی هستند.

در بازار فارکس، تعداد خریدار و فروشنده (یا نسبت عرضه و تقاضا) تقریبا یکسان است.

نقدینگی در واقع منعکس‌کننده علاقه شرکت‌کنندگان در بازار هم به عنوان تعداد مطلق معامله‌گران و هم حجم معاملات در واحد زمانی است.

مثال: بازاری وجود دارد که در آن 10 فروشنده حاضرند 5 یورو را به فروش برسانند. ناگهان خریداری پیدا می‌شود که به 45 یورو نیاز دارد.

با توجه به این که مجموع یوروهای بازار برای فروش به میزان 50 یورو است، خریدار به راحتی می‌تواند 45 یورو خود را به دست آورد.

معامله‌گران اغلب نقدینگی (liquidity) را با نوسان یا پویایی (volatile) اشتباه می‌گیرند. نوسان در واقع به دامنه تغییرات قیمت در واحد زمان گفته می‌شود.

در یک بازار با نقدشوندگی بالا، نمودار قیمت در یک جهت خاص قرار نمی‌گیرد، زیرا تعادل بین عرضه و تقاضا برقرار است و ارزها با قیمت‌های منصفانه معامله می‌شوند.

تحلیل بورس

ویژگی های ارزهای نقدشونده

ارزهای نقدشونده دارای ویژگی‌های متمایزی هستند که در ادامه به مهمترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.

اسپرد پایین (Small Spread) یا تفاوت کم بین قیمت فروش و خرید

اگر ارز برای خریداران جذاب نباشد، فروشنده باید قیمت را پایین بیاورد تا زمانی که یکی از خریداران به آن علاقه‌مند شود.

دسترسی رایگان به اطلاعات

در صورتی که ارزهای محبوب نقدشوندگی بالایی داشته باشند آنگاه برای اکثر معامله‌گران، تحلیلگران، خبرگزاری‌ها و غیره نیز جذاب هستند.

تشکیل بازار مظنه

نسبت عرضه و تقاضا به تعیین مظنه بازار ارزهای با نقدشوندگی بالا کمک می‌کند. ارزش ارزهای غیر نقدشونده اغلب توسط بانک‌های مرکزی تنظیم می‌شوند. به بیان ساده، هر چه ارز مورد نظر نقدینگی بالایی داشته باشد، قیمت آن توسط فاکتور عرضه و تقاضا تعیین می‌شود.

توسعه اقتصادی

ارزهای با نقدینگی پایین متعلق به کشورهای در حال توسعه هستند. اگرچه ارزهای پر مبادله به عنوان نقدشونده‌ترین جفت ارزها در نظر گرفته می‌شوند، اما زمانی ممکن است که قیمت یک دارایی کاهش یابد و به دلیل کمبود خریدار نتواند به فروش برسد.

منبع: https://www.earnmoneyfx.com/what-is-liquidity/

دیدگاهتان را بنویسید